Ήταν πραγματικά ένα πολύ μεγάλο μαγαζί το οποίο άνοιξε περίπου στις αρχές του 80 και έζησε όλη την ψηφιακή έκρηξη των άλλοτε οχτάμπιτων υπολογιστών αλλά και των δεκαεξάμπιτων θηρίων μέχρι και την έλευση των PCs.Το κατάστημα έμοιαζε να μην έχει ανακαινιστεί ιδιαίτερα από τότε,και θύμιζε λίγο τις παλιές καλές εποχές..Ξαφνικά το βλέμμα του έπεσε στο πίσω μέρος του καταστήματος και σε δυο μεγάλους ξύλινους πάγκους.Απόλυτη σιγή τον κυρίευσε..Προσπαθούσε να καταλάβει αν αυτό που έβλεπε ήταν αλήθεια η ψέματα...Ο χρόνος εκείνη την στιγμή είχε σταματήσει έξω από την πόρτα του μαγαζιού γιατί αυτό που αντίκρισε ήταν η πρώτη απάντηση στα ερωτήματα που τον απασχολούσαν τον τελευταίο καιρό..Μπροστά του υπήρχαν όλα τα αγαπημένα του micros όπως ο Spectrum,ο Commodore,ο Amstrad,ο MSX όλα τα μηχανήματα ήταν εκεί στημένα με τις οθόνες τους και περίμεναν και αυτά τον δικό τους νοσταλγό ο οποίος θα τα ξυπνήσει..Ήταν η πρώτη φορά που ξανααντίκρισε τον παλιό του Spectrum plus..Ναι υπήρχε και ήταν ζωντανός, χειροπιαστός...Ένοιωσε ένα ρίγος να τον κυριεύει,γιατί παρά τις αχνές ελπίδες που έτρεφε κατα βάθος πίστευε πως δεν θα τον ξαναέβλεπε ποτέ..Οι επόμενες ώρες έμοιαζαν σαν μια μυστικιστική τελετουργία και ο χρόνος είχε σταματήσει.Φάνηκε ο δρόμος προς το πεπρωμένο του να είχε τελειώσει πριν ακόμη καλά καλά αρχίσει αλλά δυστυχώς έκανε λάθος διότι τα μηχανήματα αυτά ήταν ξένα και ο ιδιοκτήτης του δεν είχε σκοπό να τα πουλήσει..Συγκεκριμένα δεν είχε σκοπό να πουλήσει ούτε ένα κουμπί από αυτά.Όμως το μήνυμα εστάλη..ο νοσταλγός μας αποφάσισε να χαράξει τον δρόμο για την απόκτησή τους ανεξαρτήτου κόστους!

Σας χαιρετώ και ίσως να τα ξαναπούμε κάποτε...

Αποχαιρετώντας τα εγκόσμια...Το αποφάσισα τελικά...ήρθε η ώρα να σας αφήσω.Ξέρω ξέρω κάνετε τα πάντα για να με βλέπετε χαρούμενο αλλά νιώθω πως κάτι μου λείπει και πρέπει να το βρω...Όχι όχι δεν έχω κάτι προσωπικό με εσάς απλά...δεν αισθάνομαι γεμάτος....ένα κομμάτι του εαυτού μου αναζητά την αλήθεια και νομίζω πως ξέρω που θα την βρω...Μην γελάτε και μην προσπαθείτε να με αποθαρρύνετε γιατί είμαι αποφασισμένος..Να μου φιλήσετε την αγαπημένη μου CPU η οποία έκανε τα πάντα για να είμαι εγώ ευχαριστημένος,όπως επίσης και την καινούρια αγαπημένη μου ψηφιακή μηχανή....Επίσης τώρα που το θυμήθηκα να μην ξεχάσετε να δώσετε μια πελώρια αγκαλιά εκ μέρους μου στην πιστή μου TFT οθόνη και να της πείτε να κρατάει πάντα ζωηρά τα χρώματά της...Σας χαιρετώ και ίσως να τα ξαναπούμε κάποτε....

Μάζεψε αργά τα πράγματά του ,έριξε μια τελευταία νωχελική ματιά στον νέο εξωτερικό
σκληρό του δίσκο των 2 TB και έκλεισε την πόρτα....Ο δρόμος φαίνεται πολύ μακρύς..

Ήταν τα τελευταία λόγια που ξεστόμισε ο νοσταλγός μιας άλλης εποχής αποχαιρετώντας την σημερινή τεχνολογία με σκοπό να βρει το παρελθόν και τις πραγματικές του ρίζες..Αποχαιρέτησε τα εγκόσμια και το υποτιθέμενο συναρπαστικό PC cοmputing αλλά και όλη την παρέα που τον συντρόφευε για αρκετά χρόνια όπως ο ακριβός του εκτυπωτής το σκληροτράχηλο του DVD,τα αναρίθμητα του MP3,αλλά και τα μοντέρνα ασύρματα πληκτρολόγια που τα άλλαζε κάθε τρεις και λίγο γιατί ήθελε πάντα το καλύτερο...Ας είναι λοιπόν....Μάζεψε αργά τα πράγματά του ,έριξε μια τελευταία νωχελική ματιά στον 2 TB καινούργιο εξωτερικό σκληρό του δίσκο και έκλεισε την πόρτα......Ο δρόμος φαίνεται πολύ μακρύς..Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που αποχαιρετήσαμε τα αγαπημένα μας οχτάμπιτα και δεκαεξάμπιτα μηχανήματα και ο κάθε ένας έκλεισε με την σειρά του στο ντουλάπι και αργότερα στους κάδους των σκουπιδιών τα αγαπημένα του micros και μαζί αποχαιρέτησε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του..Ναι της ζωής του διότι οι περισσότεροι από εμάς άνω των τριάντα περάσαμε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μας δίπλα σε αυτά και νιώσαμε την χαρά,την αγωνία,την απογοήτευση.Βιώσαμε θα έλεγα ένα νέο συναρπαστικό κόσμο ο οποίος ήταν αγνός και ποιοτικός, πολλά υποσχόμενος για τους χρήστες οι οποίοι ταυτίστηκαν με αυτά...Τα χρόνια πέρασαν και οι περισσότεροι από εμάς καταλήξαμε να ακολουθούμε πιστά τις εντολές της Microsoft περί πειρατικού software να γινόμαστε αυτόπτες μάρτυρες μπλε οθονών με περίεργες καλικατζούρες μέσα,και στο τέλος το κλασσικό Windows protection error με το κερασάκι το κοροϊδευτικό Press any key to continiue που πάντοτε κατέληγε στο πουθενά..

Pure computing Amiga workbench vs Windows fatal error..Τι κατάντια.!!Που είναι τα απλά αλλά σταθερά λειτουργικά τα οποία μας έδειχναν τον δρόμο του μέλλοντος?

Τι κατάντια,τι μιζέρια..Που είναι τα απλά αλλά σταθερά λειτουργικά τα οποία μας έδειχναν τον δρόμο του μέλλοντος όπως είχαν οραματιστεί κάποτε οι κατασκευαστές της εποχής εκείνης.?Που είναι οι υπολογιστές οι οποίοι είχαν τον δικό τους χαρακτήρα και φινέτσα και διάβαζαν αποκλειστικά αυτά που τους δίδαξε ο δημιουργός τους ?.Αυτό που βιώνουμε δεν είναι εξέλιξη από ότι φαίνεται αλλά μια πελώρια ψηφιακή κρεατομηχανή η οποία ανακυκλώνει πρόσωπα και γνώσεις στον βωμό του χρήματος..Το απόλυτο κενό για τους νοσταλγούς που είχαν την τύχη να βιώσουν κάτι αληθινό και γεμάτο...Τα πράγματα όντως έχουν αλλάξει και τώρα είμαστε στο μέλλον που λέγαμε κάποτε πως θα φτάσουμε βιώνοντας την τεχνολογική έξαρση της νανοτεχνολογίας και της έπαρσης της υπολογιστικής ισχύος σε όλο της το μεγαλείο άρα λοιπόν λογικά βρισκόμαστε στο μέλλον...αλήθεια που βρισκόμαστε τελικά?

Επανάσταση..Δώστε μας πίσω αυτό που μας ανήκει..
Ιντερνετ..Αυτή η λέξη κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα εδώ και δεκαπέντε χρόνια περίπου,μια λέξη που αντικατέστησε άλλες διάσημες λέξεις πολύ ποιο παλιές όπως τις λέξεις Apollo 11 ,Profesional computer ,Fortran,Basic κλπ....Ποτέ όμως δεν είχε μια λέξη τόσο μεγάλη και διαχρονική έννοια.Χάρη σε αυτή την τεχνολογία η οποία ξεκίνησε από μια μικρή ομάδα Αμερικανών φοιτητών σε διάφορα πανεπιστήμια της χώρας με σκοπό την γρήγορη ανταλλαγή ψηφιακών πληροφοριών μέσο υπολογιστή.Χάρη σε αυτούς ο κόσμος έγινε ακόμη ποιο μικρός και εμείς καταφέραμε να δούμε πως τελικά το μέλλον δεν είναι αυτό που μας πασάρει καθημερινά η τηλεόραση και το καλοσχεδιασμένο μαρκετινκ αλλά το αγνό παλαιό home computing το οποίο ζει και βασιλεύει στο εξωτερικό ενώ εμείς ασχολούμασταν και δυστυχώς ασχολούμαστε ακόμη με σώβρακα και φανέλες όπως πολύ κωμικοτραγικά μας ερμήνευε ο Πανούσης στα τραγούδια του..Κάπου εκεί έξω λοιπόν πρέπει να υπάρχει ένα αμυδρό σήμα και το ιντερνετ θα το ανιχνεύσει .Ο νοσταλγός ήξερε εξαρχής πως κρατάει ένα μεγάλο όπλο στα χέρια του και κάποια στιγμή θα το χρησιμοποιήσει!!!

Μια στάση για ξεκούραση ο νοσταλγός μας βγάζει και πάλι την φωτογραφία που του θυμίζει παλιές δόξες...

Η οδύσσεια ενός νοσταλγού..
Πέρασε ένας χρόνος από τότε που ο νοσταλγός μας έφυγε από το σπίτι του αφήνοντας πίσω την τεχνολογία με σκοπό να βρει ένα σήμα από το παρελθόν..Ο δρόμος και οι τοποθεσίες που περπάτησε έμοιαζαν με άγονα χωράφια βλέποντας τα ίδια και τα ίδια σε κάθε μέρος που πήγαινε,αλλά δεν το έβαλε ποτέ κάτω.Έψαξε σε αλυσίδες επώνυμων καταστημάτων αλλά κανένας δεν ήξερε τίποτα,μάλιστα τον κοιτούσαν και λίγο περίεργα σαν να κατέβηκε από άλλο πλανήτη.Φυσικά σκέφτηκε..αυτά τα παιδιά δεν γνωρίζουν τι ψάχνω γιατί απλά ποτέ τους δεν διδάχτηκαν ιστορία..Είναι δυνατόν να γνωρίζεις τον Κολοκοτρώνη χωρίς να έχεις ανοίξει ούτε ένα βιβλίο?δεν γίνεται..

Ο νοσταλγός μας έψαξε και σε αλυσίδες επώνυμων καταστημάτων αλλά κανένας δεν ήξερε τίποτα..

Σκέφτηκε πως το ποιο πιθανόν ήταν να βρει κάτι πεταμένο σε κάποιο κάδο σκουπιδιών παρά σε κάποιο χλιδάτο κατάστημα υπολογιστών σαν και αυτά που μας έχουν περικυκλώσει.....Το περπάτημα του συνεχίζεται με αργά και σταθερά βήματα προς το πουθενά ενώ το μοναδικό αληθινό αντικείμενο που τον συντρόφευε σε αυτό το ταξίδι ήταν μια παλιά φωτογραφία,σύμβολο αίγλης και δόξας μια άλλης εποχής,της εποχής που αναζητούσε να ξαναβρει..τα πόδια του άρχισαν και πάλι να τον πονούν..μια στάση για ξεκούραση ο νοσταλγός μας βγάζει και πάλι την φωτογραφία που του θυμίζει παλιές δόξες..Μοιάζει πολύ παλιά και σχεδόν έχει χάσει το χρώμα της,αλλά αυτό του δίνει ακόμη περισσότερη δύναμη στο ταξίδι του..

Ο νοσταλγός μας χρησιμοποίησε το τελευταίο και δυνατότερο του χαρτί που ήταν το ψάξιμο στο αχανές κόσμο του ιντερνετ (Φώτο αριστερά)

Ο νοσταλγός μας απευθύνθηκε στην google ψάχνοντας για κάποια πιθανή ληστεία κάποιου ΖΧ (Φώτο δεξιά)

Η επόμενη μέρα τον βρήκε να κοιτάει κάποιο κατάστημα internet cafe για να συνεχίσει ποιο δραστικά το ψάξιμο του..Να εδώ θα μπω σε αυτό το μαγαζί..Ευκαιρία να ξεκουραστώ κιόλαςσκέφτηκε...Το ψάξιμο άρχισε με τον νοσταλγό μας να χρησιμοποιεί το τελευταίο του χαρτί το οποίο ήταν και το δυνατότερο..Έψαχνε ένα αμυδρό σήμα μια μικρή κινητικότητα που θα τον έκανε να ξανανιώσει.Άραγε υπάρχουν?Ζούνε και που να βρίσκονται τώρα?Χρησιμοποιούνται ως προς τι?Ερωτήσεις που τον απασχολούσαν ξανά και ξανά μέχρι να δει με τα ίδια του τα μάτια την απάντηση..Η μόνη του ελπίδα ήταν πλέον εκεί στο ψάξιμο του αχανούς ψηφιακού κόσμου του ιντερνετ..έψαχνε ξανά και ξανά για να βρει αν υπάρχει ακόμη ζωή σε αυτά τα μηχανήματα τα οποία άνοιξαν τον δρόμο στην σημερινή τεχνολογία..'Έψαχνε να βρει ανθρώπους όμοιούς του θέλοντας να αποκτήσει ποιο γερή ταυτότητα να κάνει φίλους που να έχουν το ίδιο όραμα και πιστεύω με αυτόν..Πέρασε πολύς καιρός από τότε που άφησε τα αγαπημένα του μηχανήματα και ήδη αισθάνεται την στέρηση..Του λείπουν αλλά είναι αποφασισμένος να βγει νικητής βρίσκοντας επιτέλους το πεπρωμένο του..Ξάφνου ο νοσταλγός μας πήρε ένα αδύναμο σήμα που τον τράνταξε από την καρέκλα του..Να εδώ !!το βλέπω καθαρά μουρμούρησε..Το σήμα έρχεται από την Αγγλία..Πωλείται ZX Spectrum σε άριστη κατάσταση μόνο 30 λίρες...30 λίρες μόνο για αυτό το ανεκτίμητο κομμάτι? Θα είναι τρελός ο πωλητής σκέφτηκε.Μήπως είναι προϊόν αρχαιοκαπηλίας? Ίσως κάποιος καλά οργανωμένος κλέφτης να κατάφερε να αποσπάσει αυτό το ανεκτίμητο κομμάτι από κάποιο τεχνολογικό μουσείο κανείς δεν ξέρει!!Ο νοσταλγός μας άρχισε να ψάχνει στο google για κάποια πιθανή ληστεία κάποιου ΖΧ από κάποιο τεχνολογικό μουσείο τι διάολο εδώ το Λούβρο υπέστη κλοπή πίνακα ,ένα Spectrum δεν θα μπορούσαν να κλέψουν?Όσο και αν έψαξε όμως ευτυχώς τίποτα δεν έδειξε κάποια εγκληματική ενέργεια στα μηχανήματα του Θείου..Άρα λοιπόν η αγγελία είναι σωστή και σίγουρα ψάχνοντας θα μπορούσε να βρει και άλλες...Τα μηχανήματα υπάρχουν και διακινούνται από ότι φαίνεται στο εξωτερικό από πολύ ψαγμένους και ποιοτικούς συλλέκτες..Ψάχνοντας την σπίθα...
Οπλισμένος με θάρρος ο νοσταλγός μας ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι και πάλι στο αχανές ιντερνετ ψάχνοντας για ανθρώπους όμοιους με αυτόν..Σίγουρα θα υπάρχουν σκέφτηκε αφού το είδα..Πωλείται ZX Spectrum μόνο 30 λίρες και σε άριστη κατάσταση.Αυτή την φορά βρήκε τρανταχτά στοιχεία μέσα από ολοκληρωμένες κοινότητες στον ιντερνετ οι ξένοι το λένε φόρουμς..Λίγο πριν αποχωρίσει ο νοσταλγός μας εντόπισε ακόμη ένα αμυδρό σήμα που τον έκανε τρισευτυχισμένο.Αυτή την φορά το σήμα ερχόταν από την πατρίδα του την Ελλάδα.....Μα αυτό είναι απίστευτο !!!πως λέγεται η κοινότητά τους?Silogomania.com!!!Υπάρχουν και εκεί λοιπόν όμοιοι με εμένα και είναι πολύ περισσότεροι από ότι νόμιζα και από ότι φαίνεται έχουν την ίδια ακριβώς ψώρα! μουρμούρησε!Ο νοσταλγός μας επιτέλους βρήκε το σήμα ζωής που έψαχνε τόσο καιρό τελικά υπάρχει ζωή εκεί έξω και είναι πλέον χειροπιαστή..

Η Επιστροφή στην Ιθάκη..
Ο δρόμος για τον γυρισμό ήταν αρκετά δύσκολος..Φορτωμένος στην πλάτη με ένα τσουβάλι από κιτρινιασμένα και ταλαιπωρημένα παλαιά κομπιούτερ προσπαθούσε να βρει λίγο χώρο για να ξαποστάσει.Δυστυχώς γι αυτόν όσες πόρτες και αν χτύπησε κανείς δεν τον δέχτηκε..Όλοι πίστευαν πως αυτά που κουβαλάει είναι άχρηστα προϊόντα τα οποία θα μολύνουν τα σπίτια τους..Αυτοί στον κόσμο τους αλλά εγώ στον δικό μου σκεφτόταν και έπαιρνε και πάλι δύναμη.Δεν πειράζει τους έλεγε κάποτε θα φτάσω στο δικό μου νησί και δεν θα σας έχω πια ανάγκη γιατί θα έχω φτιάξει τον δικό μου μοναδικό κόσμο τον οποίο εσείς δεν θα μπορέσετε ποτέ να δείτε.Ήξερε πλέον πως υπάρχουν άνθρωποι όμοιοι με αυτόν απλωμένοι σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης και μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί τους,να στείλει το αδύναμο του σήμα και να το λάβουν κάποιοι άλλοι που είχαν τις ίδιες περιπέτειες και εμπειρίες με αυτόν με χαρά, .Παρά τις δυσκολίες του γυρισμού η πολυπόθητη μέρα έφτασε...Ο κουρασμένος και άλλοτε δυνατός νοσταλγός μας έφτασε στο σπίτι του κουρελιασμένος και ταλαιπωρημένος..

 

 

Ο κόσμος τον υποδέχτηκε με τιμές βασιλέως και χιλιάδες σερπαντίνες κάλυψαν τον ουρανό

Η επιστροφή του βασιλιά...
Ο κόσμος τον υποδέχτηκε με τιμές βασιλέως και χιλιάδες σερπαντίνες κάλυψαν τον ουρανό...Ένα χέρι απλώθηκε..Συγχαρητήρια,συγχαρητήρια καλώς μας ήρθες και πάλι..Ευχαριστώ ,ευχαριστώ έλεγε ο νοσταλγός μας ξανά και ξανά...Στο σπίτι τα ηλεκτρονικά πράγματά του τον υποδέχτηκαν και αυτά με τιμές..Καλώς ήρθες νοσταλγέ μας έλειψες πολύ..Κοίτα κοίτα χρώματα που σου ετοίμασα!!Είπε η TFT του οθόνη..Ναι ναι και εγώ έχω πελώριο χώρο για να βάλεις τα αρχεία σου είπε ο 2ΤΒ εξωτερικός σκληρός του δίσκος...Όλα τα τεχνολογικά του αντικείμενα τον καλόπιαναν πιστεύοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα κρατήσουν μια σημαντική θέση στο σπίτι του,και πως θα αρχίσουν και πάλι να χρησιμοποιούνται όπως τον παλιό καλό καιρό αλλά μάταια...Το ενδιαφέρον του νοσταλγού μας τώρα πια ήταν στραμμένο στα μηχανήματα που κατάφερε να διασώσει με αίμα και κόπο...Η μεγαλύτερη ανταμοιβή σε αυτό το μακροχρόνιο ταξίδι του ήταν πως κατάφερε επιτέλους να μαζέψει όλα εκείνα τα μηχανήματα που έψαχνε απεγνωσμένα τόσο καιρό,και που κάποτε τον συντρόφευαν στα παιδικά του χρόνια..Τώρα πια τα βλέπει και πάλι ζωντανά καθαρά και λειτουργικά επάνω στους πάγκους που έφτιαξε ιδικά για αυτά και αυτό ήταν το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να του προσφέρει ποτέ ο ανθρώπινος πολιτισμός..